عسل و کلیه

عسل و کلیه

حضرت محمد فرمودند : « هر کس می خواهد شفا پیدا کند باید صبح ناشتا عسل را با آب باران مخلوط کرده و بنوشد . »

نیوهول محقق روسی در سال 1813 به این نتیجه رسید که در بیماران کلیوی عسل بهترین ضدعفونی کننده

مجاری ادرار به شمار می آید

و آن پادزهر خوبی برای سموم مختلف می باشد .

اگر مخلوط با آب باران یا آب مقطر تغذیه شود باعث زیاد شدن ادرار ، رفع تشنگی و خرد شدن سنگ های کلیه و مثانه می گردد .

در کتاب های مختلف پزشکی راجع به اثر عسل در بیماری های کلیوی اشاره شده است و آن را به ویژه در کاهش شدت درد توصیه می کنند و

علت آن این است که در عسل حاوی مقدار ناچیزی پروتئین است و تقریبا فاقد نمک می باشد . این دو ماده نقش مخالفی در عوارض کلیوی دارند .

عسل را با خیسانده گیاهان دارویی می خورند .

پزشکان عسل را با جوشانده نسترن ، با عصاره ترب سیاه و در مورد رفع سنگ کلیه

مصرف عسل را با روغن زیتون و آبلیمو سه بار در روز توصیه می کنند .

عسل و کلیه

قند های موجود در عسل بیشتر از نمک تغذیه شده ، ورم های فیستولی لوله های ادراری را از بین می برد .

پژوهشگران معتقدند که عسل مستقیما ادرار را زیاد می کند و با تغذیه 100 گرم و سپس

50 گرم عسل در روز رنگ ادرار روشن می شود و

باسیل ها از بین می روند و عسل تیره را بیشتر سفارش می کنند .

اگر چه عسل را به عنوان وسیله پیشگیری در بیماری های کلیوی توصیه می کنند

با وجود این لازم است که از لحاظ مقدار با نظر و تجویز پزشک مصرف شود .

عسل و کبد

عسل و کبد

عسل برای درمان بیماری های کبد نیز مفید بوده و اثر آن به علت ترکیبات شیمیایی و بیولوژی آن است .

ثابت شده است که عسل علاوه بر اینکه خوراک سلول های انساج است بر ذخایر گلیکوژن می افزاید

و عمل سوخت و ساز نسوج را تشدید می کند .

با در نظر گرفتن این حقیقت که کبد سموم باکتری ها را خنثی می کند

و گلیکوژن عامل اصلی مبارزه با سموم باکتری هاست می توان به اهمیت عسل در افزودن قدرت کبد در مبارزه با میکروب ها پی برد .

به همین سبب است در درمان های بالینی از عسل که حاوی مقدار قابل توجهی گلوکز است

به روش تزریق وریدی در بدن انسان استفاده می کنند .

شرمن بیماران گوناگونی را که دچار نارسایی کبدی بوده اند با تزریق عسل درمان کرده و یک بیمار یرقانی را بهبود کامل بخشیده است

و یک مورد خونریزی کبدی و افزایش وزن در بیماران مربوطه دیده است .

عسل و کبد

در سال 1965 دکتر دان والتر استامبولیو پزشک بیماری های عفونی بیمارستان بخارست و

همکاران بر اساس مشاهدات بالینی خود گزارشی در مورد اثر ،

عسل ، گرده گل و ژله رویال در رژیم غذایی بیمارانی که از بیماری های گوناگون کبدی رنج می برند ارائه دادند .

به عقیده آنها عسل به ویژه آمیخته با گرده گل و ژله رویال ،

وسیله درمانی سودمندی در درمان بیماری های گوناگون کبدی است .

آنها به بیمارانی که پس از بهبود یافتن از بیمارستان مرخص می شوند توصیه می کنند که هر روز صبحانه حدود 50 گرم عسل ،

یک قاشق قهوه خوری ژله رویال و بعد از ظهر یک قاشق چای خوری عسل با مقدار برابر گرده میل نمایند .

عسل در درمان ضعف اعصاب

عسل در درمان ضعف اعصاب

حضرت محمد فرمودند : « که خوردن عسل ، استعمال بوی خوش ، سوارکاری و نگاه کردن به سبزه نشاط آور است . »

می دانیم که مردم مدت ها به طور معمول عسل را از نظر بهبود بخشی از دستگاه عصبی مصرف می کردند .

حتی مشاهدات بالینی هم ثابت کرده است که عسل برای اعصاب مفید می باشد .

پروفسور بوگولپوف و کیسلوا بیمار مبتلا به داءالرقص  ( انقباض های تشنج آور ماهیچه ها ) را با مصرف عسل تحت معالجه قرار دادند

و بعد از سه هفته درمان ( بدون استفاده از تجویز داروهای دیگر ) نتایج به دست آمده بسیار خوب بود .

عسل در درمان ضعف اعصاب

خواب بیماران طبیعی شد ، دیگر سردردی وجود نداشت ، حالت ناتوانی و عصبی در بیماران کاهش یافت و بیماران نیرو گرفتند .

در مورد برخی بیماری های دستگاه عصبی مرکزی ، می توان عسل غنی شده

از ویتامین را توصیه کرد که حاوی اسید گلوتامیک هستند .

اگر چه مزه اش ناخوشایند و قی آور است در صورتی که با عسل مخلوط شود اثر نامطلوب آن از بین خواهد رفت

و اثر درمانی آن عسل نیز که با اسید مذکور مخلوط شده موثرتر و سودمندتر خواهد بود .

عسل و حافظه

رسول اکرم فرمودند : « عسل مایعی است که به قوه حافظه کمک می کند ،

هرکس که می خواهد حافظه اش زیاد شود باید عسل بخورد .»

دانشمندان آمریکایی به تازگی دست به آزمایش های جالبی زده اند ،

آنها در یک نوبت به افراد مسن از نوشابه هایی که با گلوکز شیرین شده بود و

در نوبت دیگر از نوشابه هایی که با ساخارین شیرین شده بودند ، استفاده کردند .

این محققان برای آزمایش های حافظه این افراد یکسری تست های روانی درباره حافظه ،

به آنها محلول کردند و به وسیله این تست ها پارامترهای حافظه آنها را اندازه گیری کردند .

نتیجه این آزمایش ها معلوم کرد هنگامی که افراد به جای نوشابه های ساخارینی از نوشابه های حاوی گلوکز استفاده می کنند ،

در انجام تست های حافظه موفق تر هستند ؛ به خصوص در زمینه به خاطر سپردن لغات ؛ موفقیت آن ها چشمگیرتراست .

عسل و درمان بیماری های روده

عسل و درمان بیماری های روده

پیامبر اکرم فرمودند : « کسی که در هر ماه یکبار عسل بخورد ،

به قصد شفایی که خداوند در قرآن درباره عسل فرموده است

از خطر 77 مرض مصون می ماند .»

از دید پژوهشگران آمریکایی نوسبومر و زایس با خوردن عسل دردهای روده به خوبی از میان می رود .

فروکتوز عسل به ویژه عسل هایی که از گل های خوشبو به دست آمده یک بازتاب پاک کننده گندزدایی در روده ها دارد .

همچنین دو پژوهشگر دیگر هم ثابت کرده اند که اسانس های فراری در عسل زائیده می شوند

که نارسایی های ناگوار روده را برطرف می سازد .

پژوهشگر دیگری نیز می گوید :

اسیدهای سازنده عسل به ویژه اسید فرمیک روی شکوفایی روده ها بازتاب زنده ای دارد و با تخمیر و ترشی روده مبارزه می کند

و افزون بر این اسانس ها و قند های طبیعی عسل که فشردگی زیادی دارند

به طور کلی درمان بخش و گندزدا می باشد و عفونت های روده را برطرف می کند .

عسل و درمان بیماری های روده

عسل به علت داشتن خواص میکروبی مقوی معده و روده ها بوده و موجب تسهیل عمل دفع و لینت مزاج می باشد .

عسل برای بیماران مبتلا به اولسر ( زخم ) روده بزرگ نیز مفید بوده و بهترین اوقات برای صرف عسل

در این گونه بیماران دو ساعت قبل از ناهار یا ناشتا و 3 ساعت بعد از شام و مقدار مصرف آن یک قاشق غذاخوری است

و اگر مخلوط با آب گرم شود نتیجه بهتری عاید مریض خواهد شد .

عسل و دستگاه گوارش

رسول اکرم می فرماید : « اگر چیزی شفا هست در خوردن عسل است .»

عسل بی چون و چرا در به کار انداختن دستگاه گوارش بسیار نافع است و

تاثیر سودمندی روی هضم غذا دارد و ملین مفیدی است

اگر مدام خورده شود باعث فعالیت طبیعی جهاز هاضمه می گردد به همین علت است

که آن را از قدیم دوست معده نام نهاده اند .

عسل و دستگاه گوارش

مشاهدات بالینی نشان داده اند در صورتی که عسل با سایر غذاها خورده شود باعث کاهش اسیدهای اضافی معده می گردد

و همچنین مشخص شده است که اگر موقع عکس برداری از معده از سولفات باریم و عسل استفاده شود

یکی 2 ساعت بیشتر از سولفات باریمی که به تنهایی مصرف شود در معده می ماند

و تصویر عضو نیز روی فیلم واضح تر نمایان می گردد .

عسل به عنوان دارو برای درمان امراض معده مانند : زخم معده ، ورم معده و روده موثر است .

به علت داشتن آهن و منگنز به هضم غذا کمک کرده و ترشح شیره معده را به حالت طبیعی برمی گرداند و دردهای معده را از بین می برد .

از طرفی دارای کنش دو جانبه می باشد ، اول واکنش موضعی : که مانند بهم آمدن زخم های خارجی موجب بهم آوردن زخم معده می گردد ،

دوم کنش تقویت کننده دارد که به طور یک جا روی بدن به ویژه روی دستگاه عصبی است .

کنش اخیر آن قدر اهمیت دارد که امروز قبول کرده اند پیدایش زخم های معده و اثنی عشر مربوط به عدم تعادل گیرندگی عصبی این اندام هاست .

بدین ترتیب پزشکی آزمایشی و بالینی امروز گواهی می دهند که عسل بهترین دارو برای درمان زخم های معده و اثنی عشر است .